Nakatulala, nawawala
Di makausap
Parang namalik-mata
Bakit ba
Ano ba ang lunas
Lunas
Ikaw ang nag-iisang laman ng isip ko
Mula nang makita ka ako’y litong-lito
‘Pag di na muling masilayan
Ang mundo’y wala nang hila
At ako’y mananatiling lutang
Nakabalandra
Nasusuya na lang ako
Di maniwala
Na ako’y nilimot mo
Sana ay maligaya kang tunay
Tunay
Ikaw ang nag-iisang laman ng isip ko
Mula nang iniwan mo ako’y litong-lito
‘Pag di na muling masilayan
Ang mundo’y wala nang hila
At ako’y mananatiling
Ako’y mananatiling lutang
Pag tumatalo’y hindi bumababa
Lumulutang ang aking mga paa
Umiikot at walang mapuntahan
Naghahanap ng kakapitan
‘Pag di na muling masilayan
Ang mundo’y wala nang hila
At ako’y mananatiling
Ikaw ang nag-iisang laman ng isip ko
Mula nang iniwan mo ako’y litong-lito
‘Pag di na muling masilayan
Ang mundo’y wala nang hila
At ako’y mananatiling lutang
At ako’y mananatiling lutang
At ako’y mananatiling
Lutang
Di makausap
Parang namalik-mata
Bakit ba
Ano ba ang lunas
Lunas
Ikaw ang nag-iisang laman ng isip ko
Mula nang makita ka ako’y litong-lito
‘Pag di na muling masilayan
Ang mundo’y wala nang hila
At ako’y mananatiling lutang
Nakabalandra
Nasusuya na lang ako
Di maniwala
Na ako’y nilimot mo
Sana ay maligaya kang tunay
Tunay
Ikaw ang nag-iisang laman ng isip ko
Mula nang iniwan mo ako’y litong-lito
‘Pag di na muling masilayan
Ang mundo’y wala nang hila
At ako’y mananatiling
Ako’y mananatiling lutang
Pag tumatalo’y hindi bumababa
Lumulutang ang aking mga paa
Umiikot at walang mapuntahan
Naghahanap ng kakapitan
‘Pag di na muling masilayan
Ang mundo’y wala nang hila
At ako’y mananatiling
Ikaw ang nag-iisang laman ng isip ko
Mula nang iniwan mo ako’y litong-lito
‘Pag di na muling masilayan
Ang mundo’y wala nang hila
At ako’y mananatiling lutang
At ako’y mananatiling lutang
At ako’y mananatiling
Lutang
